کم کم حاجیان از سفر حج باز می‌گردند. این در حالی‌ست که از مدتی قبل بسیاری از حجاج، با چاپ کارت‌های دعوت، اقوام و نزدیکان خود را دعوت نموده که هم دیداری تازه شود و هم مشاهدات حج امسال را بیان کنند.
اما با وجود آن‌که این دید و بازدید‌ها و ضیافت‌های حاشیه‌ای حج، امری مطلوب و پسندیده و مورد تاکید بزرگان دین قرار دارد، لیکن آلوده شدن برخی از آن‌ها به تشریفات و تجمل و هزینه‌های چند میلیونی و چشم و هم چشمی و ...، از جمله آفاتی است که به چشم می‌خورد.
در سال گذشته حاجیانی بودند که چند ده میلیون  برای ولیمه بعد از حج هزینه کردند و بعد از شام نیز حاج آقا و حاج خانم سوار بر ماشین گل زده راهی منزل شدند.
امسال نیز از با مشاهده کارت‌ دعوت‏های توزیع شده و مکان‏های رزرو شده توسط حاجیان پیداست که نه تنها وقایع سال قبل در حال تکرار است بلکه نمادهای جدیدی از تجمل و ریخت و پاش به چشم خواهد خورد.
قباحت و زشتی پدیده‌ی تجمل در رفت و آمدهای برخی حاجیان وقتی بیشتر می‌شود که با نگاهی به وضعیت کنونی بسیاری از محرومان، عمق درد و رنج آنان و ناتوانیشان از تهیه نان شب و بدیهیات زندگی، نمایان می‌گردد.
آیا فریضه بزرگ و مقدس حج، جز میثاقی دوباره با خداوند در راستای ادای دیون و وظایف شرعی و بندگی مخلصانه است؟ آیا حج، معنایی جز یکی شدن با دیگر بندگان و سادگی دارد؟
یادمان باشد که ما پیرو مکتبی هستیم که بسیاری از معارف و متون نورانی‌اش بر رعایت حال مردم و اجتناب از اسراف و ریخت و پاش و تجمل تاکید شده است.
به یاد داشته باشیم که همه ما در مقابل مشاهده پدیده شوم تجمل گرایی، وظیفه نهی از منکر داریم. چه زبانی و چه با رفتار و حتی عدم حضور در چنین مجالس پرخرجی. امروز وظیفه داریم خفتگان را به لطف الهی برای دیدن تنگی معشیت مردم در اطرافشان بیدار کنیم.